Epos over de mens CDLIII

Tussen lelies van liefde

groeien hyacinten van haat

Wat is dat voor een onzin gedicht!

Wat kunnen bloemen er g.v.d. aan doen

dat wij mensen mensenwensen

er een potje van koken

onderling het kacheltje opstoken

om warmte te verwerven?

Is het niet van links

dan maar rechts

Epos over de mens CDLII

Halsoverkop

Hurken Lurken en Lurven

niemand weet hoe het moet

of waar het zit

Als ik lees

en dan even vergeet

dat mijn bril

niet op mijn neus staat

Ochtendrood, water in de sloot

Maar we hebben geen sloot

Waar blijft het dan?

Het idiote van taal is

dat het nooit klopt

en ontoereikend is

Epos over de mens CDLI

Wie was aan het woord?

Ik heb het niet gehoord

al was ik wakker aanwezig

had ook geen smartphone bij

zat niet naar vrouwen te staren

luisterde geen iPod, podcast

zag geen film

niet ouderwets of streaming

Ik was er

Heb hem gezien

maar het drong niet tot me door

Bezwerend bewegende lippen

zeiden niets

bazelden aan een stuk door

over niets en loos gezwam

Wie was hij verdomme?

‘De leider van ons land’

Oh…

Epos over de mens CDL

Lucebert zei het al:

Alles van waarde is weerloos

Ik draai het om:

Juist wat weerloos is

is van waarde

Al het andere

uiterlijke schijn

Menselijke waarden

zijn beperkt

tot wat de ander ervan vindt

Epos over de mens CDXLIX

Ik heb een kat op de tocht

niet hij maar ik

Zijn tochten zijn kort

terwijl ik kou moet lijden

vooral in de rug

waar hij me onverhoeds

grijpt en omhelst

klauwen in mijn nek

Oh heerlijk

om zo geliefd te zijn…

Epos over de mens CDXLVIII

De zanger zingt zijn gezaag

fluit de schelle toon

om gehoord te worden

De acteur bazelt voor zich heen

met lullige gebaren

om gezien te worden

Zonder ijdelheid

kan de mens niet bestaan

ook ik

schilderde een leven lang

schreef de zonden van me af

in de hoop…

Epos over de mens CDXLVII

De boom bladert door de wind

wuift zijn takken stormenderhand

en slaat hem rond de oren

zodat hij niet weet hoe hij kraait

hoog van de toren

blaast warm en koud

lult uit zijn nek

over maatregelen

eigen doctrines

gelinkt aan het geloof

het geloof van de partij

die achter hem aan marcheert

een beetje groen mengt

bij blauw

en daarmee de zege veiligstelt

om de wereld weer wat meer

NAAR DE KLOTE TE HELPEN!

Weet je waarom het onveilig voelt

waarom misdaad groeit?

Omdat hebbers aan het roer

het goede voorbeeld geven

Epos over de mens CDXLVI

De perfecte misdaad bestaat

omdat het nooit wordt ontdekt

Epos over de mens CDXLV

Ik ben mijn conditie verloren

Zoek ze dan

Ik weet niet waar

Ik heb al overal gezocht

Plaats een zoekertje in de krant

blader door het internet

Ze moet toch ergens zijn gebleven

Condities lopen niet zomaar weg

Misschien komt ze uit zichzelf terug

als ze mij mist

Epos over de mens CDXLIV

Daar in de schaduwrand

verborgen aan de achterkant

ligt het geheim besloten

stiekem gegoten

in duistere tinten

van de fotoplinten

sta ik

en zoek in de lens

naar het licht van weleer

dat lang reeds is vergaan

dat ik terug wil halen

al is het maar een glimp

een wormpje van duister verleden

Epos over de mens CDXLIII

Tegen dat we stilstaan 

met 50/uur

wordt geen auto meer verkocht

En dan?

Toch maar met de fiets

of erger: te voet

De mens moet worden gedwongen

te doen wat voor hem

het meest verstandig is

Epos over de mens CDXLII

Een oude doos met nieuwe foto’s

of een nieuwe doos met oude foto’s

Het kan, is allemaal mogelijk

zelfs een oude doos met oude foto’s

gevonden op zolder

naast een nieuwe doos… leeg

Denk daar maar eens over na

Epos over de mens CDXLI

In Fantastica wonen fantastische teven

zonder swastika gaan zij door het leven

de reuen echter wel

de pik haaks gebogen

haaks op de hersenpan staat

haaks naar de teven slaat

die niet willen marcheren

met de staart hoog geheven

blaffend naar de maan

haalt de schouders op

Zij heeft het evenmin gedaan

Het zou toch ideaal zijn

als idealen verdwijnen

Niks om voor te leven

Niks om druk te maken

Man wat zou dat rustig zijn

Epos over de mens CDXL

Je klinkt heel ver weg

Ik hoor je niet goed

WAT ZEG JE?!

klik! 

Zo, daar ben ik weer vanaf

Wat kan dat mens lullen zeg

de oren van m’n kop

Daarom hoorde ik niet wat ze zei

Ze blies het hoorapparaat uit m’n oor

en nu kan ik het niet meer vinden 

WAT ZEG JE?!

Epos over de mens CDXXXIX

Buurman bezemt bladeren

Hij brengt ze naar de overkant

zijn stoep ligt weer even dik bezaaid

Buurvrouw wast de auto

Vergeet haar borsten 

op de motorkap

Buurmeisje speelt met poppen

nadat de ouders 

de smartphone hebben weggedaan

Buurjongen trapt de bal

door roeien en ruiten

maar is niet verzekerd

De kat is weg, weg is de kat

Verstopt!

Maar waar?

Ik zag hem hier nog

net nog, daar!

achter de rododendron

naast de kokospalm

tussen de orchideeën

daar zag ik hem

Hij zat een atlasvlinder achterna

Waar, hier op de noordpool?

Oh ja, sinds kort is dat heel normaal 

Epos over de mens CDXXXVIII

Kleuren komen op me af

bestoken mij

vooral levensgroot rood

gepaard aan groen van poen

Dat moet je nooit meer doen

Groen lijkt voorbestemd ons te redden

zo wordt beweerd

door politieke partijen

door stroom en energie

door vervuilende bedrijven

(maar het is al minder nu)

met certificaten

en loze beloften

duur vervuilende conferenties

want het is zo verdomd lastig

om evenwicht te vinden

tussen groen van poen

en groen waarom het is te doen

Epos over de mens CDXXXVII

Tok tok tok

alweer een ei

Ik was er eerder,

sprak de kip

aan de voet van de Himalaya

waar haar bakermandje stond

de wieg van omelet en uitsmijter

van kipnugget en kipcorn

van ik wil een bil

ik liever wit

haantje aan het spit

Epos over de mens CDXXXVI

Zij serveerde het maal

dat wij met ons allen aten

met wel twintig of zelfs meer

zaten wij aan het lang verhaal

dat niet korter kon gemaakt

aan haar niet geraakt

tussen soep en patatten

stiekem van een ander bordje jatten

zonder dat zij het zag

alsof het aan de koffie lag

dat ze wat tekort kwam

of simpelweg niet kon tellen

boven twintig of nog meer

Ik spaarde vrouw en paard

toen ik haar fotografeerde

als Godiva

gehuld in zijn manen

Epos over de mens CDXXXV

In het bos 

zitten de wilde dieren op hun kerfstok

en tellen de mensen

die het op hen hebben gemunt

door hen af te nemen

uit te dunnen

te verdelgen

Ze slaan beraad

steken alle piepkleine wat grotere

en grote koppen bij elkaar

‘Weet je wat? We verdwijnen.

Laat ze het in hun eentje zien te klaren’

Epos over de mens CDXXXIV

Er zijn mensen die niet op tv mogen verschijnen

nergens in het openbaar

en die het toch doen, in grote getale 

mid november dragonfly

Biesland

middelste bonte specht - spotted woodpecker - Cannerbos

slechtvalk - perigrine falcon

Muizenberg

steenrode heidelibel - darter, Hoogcannerbos

kardinaalsmuts

kweepeer

reuzenbovist - puffball, Millenniumbos

koolzaad - rapeseed, Cannerberg

Wolderveld

Vroenhovenveld