Vale bleekscheet
die
danst in de nacht.
De sprieten groen
achter zijn oren
verwelken wanneer ik lach.
Hulpeloos giert rondom.
Ik kan er niets aan doen
dat de melk zuurt waar ik bijsta.
Het is de schuld van de koe,
of anders van de kat
die haar poot likt,
vol berouw om een
uitgekotste haarbal.
Sallow
pale rider
who dances the night.
The
feelers green
behind
his ears
fade
when I laugh.
Helpless
cries randomly
and
I can’t help it
that
the milk sours where I stand.
It
is the cow to blame,
or
otherwise the cat
who
licks her paw,
full of mercy of a puked hairball.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten